İHTİMAL

seni bir sonbahar akşamında, milyonlarca kalabalığın arasında buldum:) sen orada beni bekliyordun ve ben sana gelmek için koşuyordum film gibi :) neden bilmiyorum içim ilkokula başlayan bir çocuğun yüreği gibiydi, heyecandan yanına kadar koştuktan sonra durup derin bir nefes almıştım.sen bambaşka bir yöne bakıyordun ve ben tam senin arkanda sana gülümsüyordum. ilk sözüm 'galiba burada bir yakışıklı beni bekliyormuş' olmuştu. sonra sen döndün ve gülümsedin sadece gülümsedin. o an güneş açsa, bahar gelse o kadar parlak olmazdı gökyüzü gözümde.biliyorum ilk defa görmemiştim ben seni ama sen öncesinde benim için uzak bir ihtimaldin. sen bana sonbahar akşamında yazı getiren bir güneş oldun sen. ben kendi dünyamı yarattım ve senin etrafında dönmeye başladım.o kadar çok döndüm ki, senin beni nasıl yaktığını hiç düşünmeden. sana her yaklaştığımda çok daha fazla yaktın canımı, uzaklaştıkça uzaklaştın sende... sonra bir baktım ben ne yana dönsem sen :) ibadet gibi birşeydi seni sevmek; vazgeçilemeyecek kadar güzel. sonra sonra günlerden bir gün sen benim dünyamdan çok uzaklara gittin ve bir daha gelmedin. dünyama sen gittiğinden beri güneş gelmedi ve hep hep karanlık kaldım.içimde seninle büyüttüğüm tüm güzellikler soldu sen gidince.şimdi dönüp bakıyorum arkama yaşadığımız o güneşli günlere hepsine acı-tatlı özlediğim günlere.. özlüyorum bizi... sonra dönüp diyorum kendime artık bir 'İHTİMAL'....

idam fermanı

.dip not: seni günlerdir özlüyorum, sen bunu bilmesen bile...