Sonbahar geldiğinden beri içimde bir hüzün bir kederlenme,sanarsın 3 günlük ömrüm kaldı...Böyle havaları sevmiyorum ben,içim daralıyor,moralim bozuluyor ve hep bir gerginlik içindeyim. Sevgilimden ayrıldığım şu taze günlerde de havanın da böyle beni mutsuz etmesine dayanamıyorum. Akşam işten çıkıp koşa koşa evime geliyorum,arkadaşlarımın telefonlarına geç dönüyorum,çağırdıkları yere gitmiyorum. Bütün gün yaptığım haftasonu facebooku açıp milletin neler yaptığını takip etmek, hayır zira bana selam yazan olursa muhabbet bile etmek istemiyorum sonra bir de film izlemek...Kısacası umutsuz ev kadınını oynuyorum evde ağlak bir surat üstümde pijamam elimde çay ya da kahve evin içinde ordan oraya pinekliyorum...Aaa unutmadan bu moral bozukluğuyla nasıl oluyorsa kitap okumaya çalışıyorum. O kadar moralim bozuk ki dokunsalar ağlayacağım hiç keyfim yok.Havalar da benim gibi bulutlu her an yağmur yağacak hissi,içi sıkıntılı...
Her sabah uyandığımda gözlerimi kapatıp hayal kuruyorum...Böyle dışarıda parlak bir güneş var,bembeyaz bir yatağın içindeyim,tenim bronz güneş yüzüme vuruyor..Tabi ki bu hayal ben gözümü açtığımda bitiyor odamın camında gökyüzüne bakınca içimi saran bir karamsar hava oluyor;sisli ve de yağmurlu...Her sabah oflaya puflaya yataktan kalkıp hazırlanmak ölüm geliyor.Sonra evden çıkıyorum elimde şemsiye,ayağımda botlar...Sonra kendi kendime diyorum radyo açayım da keyfim yerine gelsin yok radyoda iki şarkı çalsalar biri haber ve lanet olası çan çan sabah sabah o enerjiyi nerden aldığı belli olmayan kişilerden havayla ilgili sıkıcı muhabbetler...Ruhumda dört mevsim yaşıyor anlayacağın bu aralar gökyüzü gibi benimde için bulutlu....Bu kış nasıl geçecek bilmem ama yüreğimde lodoslar esmeye başladı...Belli ki bir ilkbahara kadar güneşe hasret kalacağım...
Dip Not: Hava yağmurlu ve yüreğimin şemsiyesi yok yarim yağmurda ıslanmaktan korkuyorsan hiç gelme orada kal...Bende seni ısıtacak kadar henüz güneş doğmadı yüreğime...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder